28 wrz 2022
Ze względu na swój przebieg oraz skutki, łysienie plackowate u dzieci, jak i osób dorosłych, należy do jednej z poważniejszych chorób skóry. Podczas jej przebiegu mieszki włosowe ulegają uszkodzeniu, prowadząc nie tylko do nadmiernego wypadania włosów, ale i trwałego łysienia. Choć choroba dotyka najczęściej osoby poniższej 30. roku życia, warto pamiętać, że może przydarzyć się także osobom starszym i nie może być bagatelizowana. Sprawdź, czym jest choroba znana jako łysienie plackowate! Jakie są jej najczęstsze przyczyny i jak najefektywniej radzić sobie z jej skutkami? Wyjaśniamy!
Najczęstsze przyczyny łysienia plackowatego
Przede wszystkim należy pamiętać, że łysienie plackowate może doprowadzić do całkowitej utraty włosów nie tylko na głowie, ale również innych częściach ciała, w tym może spowodować wypadania brwi i rzęs. Jakiekolwiek, nawet najmniejsze objawy sugerujące łysienie plackowate nie mogą być zatem bagatelizowane. W skrajnych przypadkach choroba może doprowadzić także to innych nieestetycznych zmian jak m.in. znaczne pogorszenie się stanu płytki paznokcia. Zmiany mogą nasilać się z wielu powodów, a do najczęstszych zaliczyć możemy poważne zaburzenia na tle psychologicznym, wynikające z braku akceptacji zmian zachodzących we własnym wyglądzie.
Niestety mimo licznych badań w tym zakresie, naukowcom wciąż nie udało się znaleźć konkretnej przyczyny występowania choroby. Uważa się, że za łysienie plackowate może odpowiadać zarówno uwarunkowanie genetyczne, co potwierdza rodzinne występowanie przypadłości, jak i szereg czynników psychologicznych, mogących nie tylko wywołać, ale i zaostrzyć chorobę. Objawy łysienia plackowatego mogą nasilać się również podczas występowania innych chorób takich jak atopowe zapalenie skóry, zapalenie tarczycy, bielactwo, cukrzyca typu I, czy Hashimoto, stanowiąc odpowiedź autoimmunologiczną organizmu.
Jakie są objawy łysienia plackowatego?
Oczywistym sygnałem alarmującym, sugerującym wystąpienie choroby, jaką jest łysienie plackowate u dzieci i dorosłych, jest oczywiście miejscowe pojawianie się tzw. łysych placków, w których włosy są przerzedzone, lub wystąpił ich całkowity zanik. Niezwykle istotne dla zahamowania skutków choroby jest zwracanie uwagi na wszystkie, nawet z pozoru nieistotne objawy, jak delikatne swędzenie, uczucie mrowienia, a w skrajnych wypadkach nawet ból, jaki można odczuwać w określonych obszarach skóry.
Częste objawy sugerujące łysienie plackowate u dorosłych to również nasilający się, miejscowy stan zapalny, który jest bezpośrednią przyczyną utraty włosów. Stan zapalny, mówiąc najprościej, spowodowany jest patologiczną reakcją organizmu, który uznaje swoje własne mieszki włosowe za ciało obce, którego należy się pozbyć i wysyła do walki z nimi limfocyty. Szybkie wykrycie choroby, a także właściwie dobrane leczenie łysienia plackowatego sprawią, że po ustąpieniu stanu zapalnego w chorych obszarach powinny ponownie pojawić się włosy.
Niestety leczenie łysienia plackowatego, zarówno u dzieci, jak i osób starszych jest bardzo trudne. Trudno również oszacować, zwłaszcza w początkowych fazach leczenia, czy włosy odrosną w zaatakowanych obszarach, czy też konieczny będzie przeszczep włosów, czyli transplantacja nowych, zdrowych mieszków. Pierwsze ognisko choroby ma najczęściej wielkość monety, która z czasem powiększa się i atakuje również inne obszary ciała.
Jak leczyć łysienie plackowate?
Łysienie plackowate jest chorobą postępującą, dlatego jej wczesne wykrycie zwiększa szansę na całkowite wyleczenie. Metody radzenia sobie z tą przypadłością powinny zostać dobrane przez lekarza specjalistę na podstawie przeprowadzonych badań, a także indywidualnej konsultacji. Pod żadnym pozorem nie należy próbować leczyć się domowymi sposobami! Leczenie łysienia plackowatego może mieć charakter ogólny lub miejscowy, a w obu przypadkach pacjentowi podawane są glikokortykosteroidy.
Łysienie plackowate leczone jest również za pomocą minoksydylu, który obniża ciśnienie tętnicze krwi, a stosowany miejscowo na zmiany, stymuluje również mieszki włosowe do wzrostu. Niestety jak w przypadku większości terapii, również leczenie minoksydylem wiąże się z możliwością wystąpienia skutków niepożądanych jak zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się skóry, a także swędzenie.
Do jednej z najskuteczniejszych metod radzenia sobie z łysieniem plackowatym, przynoszącej znacznie lepsze efekty niż farmakoterapie, czy działające zewnętrznie maści jest fotochemoterapia. Polega ona na połączeniu, cieszącego się coraz większą popularnością leczenia światłem ultrafioletowym i ekspozycji na psoraleny, znacznie zwiększającymi wrażliwość skóry na nadfiolet. Mimo tajemniczo brzmiącej nazwy, psoraleny nie są substancjami potencjalnie niebezpiecznymi czy inwazyjnymi. Występują naturalnie w wielu roślinach, takich jak m.in. seler, ruta zwyczajna, czy lubczyk.
Fotochemoterapia jest dziś jedną z najczęstszych metod leczenia łysienia plackowatego, która przynosi bardzo dobre efekty. Polega na doustnym podaniu pacjentom na kilka godzin przed naświetlaniem psoralenów, dzięki czemu skóra będzie bardziej wrażliwa na działanie promieni ultrafioletowych o długości 320-400 nanometrów.
Nie bagatelizuj nawet najdrobniejszych objawów! Łysienie plackowate jest bardzo poważną chorobą, która może spotkać Cię w każdym wieku. Pamiętaj, jej wczesne wykrycie może prowadzić do całkowitego wyleczenia i unormowania zmian dotkniętych chorobą, w których ponownie zaczną pojawiać się zdrowe włosy.