Łysienie androgenowe — przyczyny i leczenie

Jeżeli podczas codziennej pielęgnacji zauważysz, że wypada Ci więcej włosów niż dotychczas, a ich ilość jest mocno przerzedzona w centralnej części głowy lub zakolach, powodem może być właśnie łysienie androgenowe. W takiej sytuacji niezwykle istotne jest szybkie działanie i niezwłoczna konsultacja z lekarzem, który pomoże dobrać właściwe leczenie. Tylko szybka diagnoza może zahamować skutki, mogące prowadzić do przerzedzenia włosów i łysienia. Jakie są najczęstsze przyczyny i objawy łysienia androgenowego? Sprawdź i zadbaj o zdrowie i piękny wygląd swoich włosów!

Czym jest łysienie androgenowe?

Łysienie androgenowe jest jednym z najczęstszych powodów utraty włosów zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Postępująca utrata, a nawet trwałe łysienie występuje najczęściej u osób po 50. roku życia, choć pierwsze alarmujące objawy można zauważyć nawet u osób młodszych, już po ukończeniu 20 lat.

Według statystyk to właśnie łysienie androgenowe jest najczęstszym powodem utraty włosów u kobiet, które ukończyły 50. rok życia i może dotyczyć ponad połowy osób zmagających się z problemem łysienia. Z kolei u mężczyzn zjawisko to dotyczy aż 80% osób i może występować o wiele wcześniej, bo już po okresie dojrzewania. Wczesne rozpoznanie i właściwa diagnoza mogą nie tylko zahamować wypadanie włosów, ale również zapobiec nasilaniu się problemów w przyszłości. Niezbędne okażą się właściwe kosmetyki, zabiegi wspomagające i leczenie farmakologiczne.

Jakie są przyczyny łysienia androgenowego?

Niestety skłonność do wystąpienia problemu, jakim jest łysienie androgenowe, jest uwarunkowana genetycznie, zatem jeśli w naszej rodzinie występowały wcześniej takie przypadki, istnieje spore prawdopodobieństwo, że wystąpią również w kolejnych pokoleniach. Z kolei przyczyną problemu jest aktywność 5 alfa reduktazy. Jest to enzym występujący w naszych mieszkach włosowych i to właśnie pod jego wpływem dochodzi do przekształcenia testosteronu w dihydrotestosteron, który prowadzi do miniaturyzacji mieszków włosowych. Konsekwencją jest ich obkurczanie, osłabienie, a nawet całkowity zanik, prowadzący do wypadania włosów.

Dihydrotestosteron (DHT) zakłóca również naturalny wzrost włosa, znacznie skracając jego fazę, przez co może przestać rosnąć. Łysienie androgenowe jest chorobą, której nie można bagatelizować. Ponieważ ma charakter postępujący, może zacząć osłabiać kolejne partie włosów, prowadząc do ich całkowitego wypadnięcia. Z kolei na działanie DHT niewrażliwe pozostają mieszki włosowe znajdujące się w części potylicznej głowy. To właśnie z tamtej okolicy pobierane są grafty umożliwiające przeszczep włosów, w przypadkach, w których preparaty i leczenie farmakologiczne nie przyniesie pożądanych rezultatów.

Wczesne wykrycie łysienia androgenowego jest zatem niezbędne, aby móc zastosować mniej inwazyjne leczenie. Konieczne będzie właściwe rozpoznanie, diagnoza, a także ustalenie indywidualnego planu leczenia, który zapobiegnie rozwojowi choroby i jej negatywnych skutków, prowadzących do łysienia. W ocenie stanu mieszków włosowych pomocna może okazać się trychoskopia, a nawet biopsja czy badanie histopatologiczne.

Jakie są objawy łysienia androgenowego?

Ponieważ u mężczyzn proces osłabienia i utraty włosów może zachodzić o wiele szybciej i gwałtowniej niż u kobiet, do rozpoznania choroby może dojść znacznie wcześniej. Szacuje się, że problem ten można zaobserwować już u osób po 20. roku życia. Przerzedzenie włosów postępuje stopniowo, dotykając w pierwszej kolejności okolicę czołowo-skroniową, a następnie atakuje kolejne obszary, aż po czubek głowy.

Początkowo włosy stają się o wiele delikatniejsze i cieńsze. Później można zaobserwować zahamowanie ich wzrostu, a następnie wzmożone wypadanie i wyraźne przerzedzenie. Leczenie łysienia androgenicznego należy dobrać do właściwego stopnia problemu, który określany jest za pomocą skali Hamiltona-Norwooda.

• Stopień 1 – na tym etapie objawy są niedostrzegalne, a na tzw. nastoletniej linii włosów nie występują oznaki pogłębiających się zakoli,
• Stopień 2 – pojawiają się pierwsze alarmujące sygnały w postaci cofania się linii przedniej, zaobserwować można delikatne osłabienie włosów i minimalne zakola, charakterystyczne dla tzw. dojrzałej linii włosów,
• Stopień 3 – postępuje proces pogłębiania się zakoli, cofa się również przednia linia włosów, świadcząc o wczesnej fazie łysiny,
• Stopień 4 – na tym etapie następuje znaczne przerzedzenie włosów w części ciemieniowej, a także bardzo widoczne cofnięcie się linii przedniej,
• Stopień 5 – dysproporcja pomiędzy kondycją i ilością włosów w części ciemieniowej i potylicznej jest bardzo duża, pojawia się również łysienie,
• Stopień 6 – obszary przerzedzone i pozbawione włosów zaczynają się łączyć,
• Stopień 7 – na tym etapie włosy znajdują się jedynie w części potylicznej, a w pozostałych obszarach są bardzo rzadkie lub dochodzi do ich całkowitego braku.

Niewłaściwe leczenie łysienia androgenowego u kobiet również może prowadzić nie tylko do osłabienia i przerzedzenia kosmyków, ale także do ich całkowitego braku, podobnie jak w przypadku mężczyzn. Problem należy niezwłocznie skonsultować z lekarzem, ponieważ tylko wczesne działanie może zminimalizować skutki choroby. Objawy łysienia androgenowego u kobiet mają bardzo podobny przebieg jak u mężczyzn, a spowodowane są brakiem równowagi androgenowo-estrogenowej.

Łysienie androgenowe — leczenie

Leczenie łysienia androgenowego nie należy do kuracji łatwych, a jego efekty uzależnione są w największym stopniu od uwarunkowań genetycznych. Dużą rolę odgrywa również czas, w jakim łysienie androgenowe zostanie wykryte, a także wprowadzone zostanie, właściwe leczenie. W przypadku rozpoczęcia kuracji w ostatnim 7. stopniu jedynym rozwiązaniem jest przeszczep włosów z obszarów odpornych na działanie DHT, czyli z części potylicznej głowy.

Jeśli jednak problem uda się wykryć odpowiednio wcześniej, możliwe jest wprowadzenie właściwego leczenia, a do najskuteczniejszych metod hamujących postępowanie łysienia androgenowego zalicza się:

1. Miejscowe stosowanie preparatów zawierających 2 lub 5% stężenie minoksydylu, który wykazuje silne działanie hipotensyjne. Odpowiada za poprawę ukrwienia mieszków włosowych, które stają się mocniejsze i bardziej odporne na wypadanie.
2. Miejscowe stosowanie ampułek zawierających Aminexilu, który jest bezpieczniejszą alternatywą dla minoksydylu. Ampułki wpływają korzystanie na ponowne ukorzenienie włosa, który staje się mocniejszy, szybciej rośnie i jest odporny na wypadanie i uszkodzenia mechaniczne.
3. Leczenie farmakologiczne polegające na dobraniu właściwych leków i suplementów. Najczęściej przepisuje się preparaty z finasterydem, który zapobiega przekształcaniu testosteronu w DHT. Leki te mogą być jednak stosowane tylko w przypadku łysienia androgenowego u mężczyzn i mogą mieć negatywne skutki uboczne w postaci zmniejszenia libido i zaburzenia funkcji seksualnych.
4. Częstą praktyką jest również wspomaganie działań miejscowych i leczenia farmakologicznego nieinwazyjnymi zabiegami takimi jak m.in. mezoterapia osoczem bogatopłytkowym, koktajlami witaminowymi i peptydami, przeszczep komórek macierzystych, a także zabiegi laserowe i światłoterapia LED.
5. Jeśli łysienie androgenowe zostało wykryte w ostatnich fazach, jedynym trwałym i skutecznym rozwiązaniem będzie przeszczep włosów. Polega on na pobraniu graftów ze zdrowej części potylicznej, która w przeciwieństwie do włosów występujących w części ciemieniowej jest niewrażliwa na działanie DHT. W konsekwencji włosy są odporne na wypadanie, mocne, zdrowe i zostają na swoim miejscu praktycznie do końca życia.

Walka z postępującym łysieniem androgenowym nie jest łatwa, jednak wielu osobom pozwala zachować pewność siebie i poprawia ich samoocenę. Niezwykle istotne jest wczesne wykrycie problemu i natychmiastowe działanie, gwarantujące najlepsze efekty kuracji.